Często sprawność fizyczna spada wraz z wiekiem: człowiek słyszy i widzi gorzej, staje się mniej mobilny, a czasami również umysłowo przestaje być tak sprawny jak dawniej. Ponadto cukrzyca wpływa negatywnie na obniżającą się wraz z wiekiem jakość życia. Są jednak pewne zasady, których można, a nawet należy przestrzegać.
W przypadku osób starszych dotkniętych cukrzycą typu 1 lub 2, u których konieczne jest wstrzykiwanie insuliny, ostra hipoglikemia może prowadzić do upadków, utraty przytomności lub ograniczeń zdolności motorycznych i może mieć konsekwencje zdrowotne. W związku z tym leczenie skupia się przede wszystkim na unikaniu niedocukrzeń. Hipoglikemie mogą częściej występować u osób starszych cierpiących na wymienione powyżej typy cukrzycy, ponieważ w przypadku istniejącej od dłuższego czasu choroby niskie wartości stężenia glukozy we krwi są słabiej wyczuwane, a reakcje przeciwdziałające ich wzrostowi w organizmie zachodzą później.
Wprawdzie nowoczesne terapie i produkty działają obecnie bardzo dobrze, jednak wraz z wiekiem ich stosowanie często staje się coraz trudniejsze. Na przykład osoby starsze nie są już w stanie samodzielnie obsługiwać swoich penów do insuliny lub pomp insulinowych lub błędnie odczytują wyświetlone wartości stężenia glukozy we krwi i reagują zbyt późno na wartości krytyczne. Obecne trendy technologiczne sprawiają ponadto, że wyświetlacze i przyciski częściowo są coraz mniejsze, menu bardziej skomplikowane, a telefony komórkowe niezbędne – to stanowi dodatkowe wyzwanie dla osób starszych dotkniętych cukrzycą typu 1.
Co można więc zrobić w przypadku cukrzycy u osób starszych, aby sprostać tym wyzwaniom?
- Ważną rolę w zapobieganiu hipo- lub hiperglikemii odgrywa odżywianie. Proteza zębowa powinna być dobrze osadzona, aby możliwe było spożywanie odpowiedniej ilości pożywienia i nie dochodziło do niedożywienia.
- Pomaga również regularny ruch: aktywność uprawiana pięć razy po 30 minut tygodniowo pozytywnie wpływa na stężenie glukozy we krwi, ciśnienie krwi i metabolizm lipidów. Należy zachować ostrożność w przypadku ograniczeń układu mięśniowo-szkieletowego lub problemów kardiologicznych!
- Poza tym wszystko zależy od własnego nastawienia. Często osoby w starszym wieku zaniedbują wizyty lekarskie, przyjmowanie leków itp. Istotna jest w takim przypadku samodyscyplina i motywacja oraz uświadomienie sobie faktu, że im większa troska o siebie, tym lepsze samopoczucie.
- Ponadto ważne jest również profesjonalne przeszkolenie w zakresie użytkowania produktów leczniczych. Jedynie w ten sposób możliwe jest zapewnienie optymalnych rezultatów, jak np. rozumienie komunikatów alarmowych w przypadku hipo- i hiperglikemii.
- Pomocne są również produkty intuicyjne, które zostały stworzone dla osób cierpiących na cukrzycę w starszym wieku, np. łatwe w obsłudze urządzenia z dużymi wyświetlaczami i przyciskami.
- Nowoczesne, zautomatyzowane i zdolne do adaptacji systemy leczenia ułatwiają pomiar wartości i podawanie insuliny.
Dla osób w starszym wieku dostępne są wspierające systemy leczenia, dopasowane produkty oraz wskazówki i porady. Osoby starsze dotknięte chorobą muszą być również świadome tego, że w przypadku nieprawidłowości powinny się dopasować i reagować – bez znaczenia, czy chodzi o zaburzenia poznawcze, fizyczne czy też inne dolegliwości. Pomimo tego, że w starszym wieku możliwa jest każda forma leczenia, na tym etapie należy dodatkowo uwzględniać również inne warunki życiowe.
