Urlop powinien być relaksujący — bez względu na to, czy spędzamy go latem na słonecznej plaży, racząc się pysznym jedzeniem, czy wybieramy zimę, intensywnie uprawiając sport i przestawiając się na sportową dietę. Nie chcemy wtedy myśleć o różnicach czasowych, nowym dla nas klimacie czy o zmianie nawyków w kwestii odżywiania i ćwiczeń fizycznych. Ponieważ nie tylko ciało domaga się odpoczynku — umysł również go potrzebuje.
Osoby z cukrzycą typu 1 muszą radzić sobie z każdą zmianą, stale obserwując, obliczając oraz regulując dawki insuliny i ilość żywności. Nagle przecież może okazać się, że w ciągu dnia potrzebny jest stosunek insuliny do węglowodanów, który dotychczas był stosowany w nocy — i odwrotnie. Każdy może poradzić sobie z 12-godzinną różnicą czasową — ale co w sytuacji, gdy podróż trwa kilka tygodni i odbywa się w różnych strefach czasowych? A co jeśli planowaną tygodniową podróż pociągiem spontanicznie zamienimy na trzydniową wędrówkę po górskich szczytach? Spontaniczne działania wymagają szybkiego i ukierunkowanego dostosowania ilości insuliny.
Doświadczone osoby z cukrzycą radzą sobie z tym niemal automatycznie. Systemy przeznaczone do automatycznego dozowania insuliny pomagają zapobiec hipoglikemii, kontrolując i regulując podaż insuliny. Jednak pewne zachowania mogą spowodować, że nawet czujnik i pompa poczują zmęczenie. Nowoczesne systemy podaży insuliny są inteligentne i samodzielnie rozpoznają trendy. Na przykład przez kilka godzin po wędrówce górskiej potrzebna jest bardzo niewielka ilość insuliny, a dzięki zautomatyzowanemu systemowi osoba, która odbyła taką wędrówkę, może spać spokojnie i nie musi sprawdzać stężenia glukozy we krwi.
Podróżni często nie odmawiają sobie, gdy mają możliwość spróbowania zagranicznych smakołyków. Nie wiadomo jednak, ile węglowodanów zawiera jakiś egzotyczny owoc lub pyszny deser. Dwie godziny później krzywa stężenia cukru we krwi kieruje się ostro w górę i nie zanosi się na to, aby obniżyła swój wysoki lot. Chyba że pojawi się pomocnik, który w ciągu kilku minut zainterweniuje i dokona korekty. A gdyby osoby z cukrzycą nie musiały tak często spoglądać na swoje urządzenia, mogąc zamiast tego spędzać więcej czasu na oddawaniu się wakacyjnym przyjemnościom?
Gdy już przyjedziemy na miejsce i damy radę całkowicie się zrelaksować, urlop już się kończy. Czeka nas jednak jeszcze podróż powrotna do domu. Osoby doświadczone od razu wprowadzają korekty na drogę powrotną do domu, ale nowicjusze jeszcze nie wiedzą, jak poradzić sobie z lotem powrotnym bez nadmiernych wahań. A gdyby system automatycznego podawania insuliny zmienił powrót do domu w dalszy ciąg wakacji i pozwolił pasażerowi dojechać na miejsce bez żadnych incydentów?
To jest możliwe — na przykład dzięki systemowi hybrydowej pętli zamkniętej. Systemy te są przecież idealne dla podróżujących. Obok odpowiednich akcesoriów dostępne są fora i społeczności, których członkowie wymieniają się wieloma radami i wskazówkami. Omawiają i analizują niemal każdą sytuację, niezliczone kraje oraz wszystkie rodzaje sportów i wakacyjnych aktywności — udzielając w ten sposób pomocy.
Więcej wskazówek dotyczących podróżowania i życia z cukrzycą
